उद्या नक्की (नाटुकले)

* * हे भाषांतर माझे नाही. * *

 

उद्या नक्की

मूळ जर्मन लेखक: फ्रीडरिष कार्ल वेश्टर (Friedrich Karl Waechter)

 

 

(एक माणूस घराचं दार उघडून आत येतो, आणि सुरा बाहेर काढतो.) तो: आज सोडत नाही मी तिला.

(आतल्या खोलीतून बाईचा आवाज) ती: आलं का माझं नवरुडं! ये, सरळ आत ये.

तो (सुरा पायपुसण्यावर घासत): आज संपवतोच कसा तिला. थंडगार करून सोडतो.

ती (आतूनच, जरा मोठ्यानं): जर तू पुन्हा पायपुसणं फाडलंस तर माझ्यइतकी वाईट कोणी नसेल, सांगून ठेवते!